این مسئله با توجه به سهم قابل توجه صنعت فولاد در انتشار دی‌اکسیدکربن و از طرفی نیز الزام به کاهش حداقل پنجاه درصدی انتشار دی‌اکسیدکربن تا سال ۲۰۵۰، ضرورت روی‌آوردن فعالان این صنعت به استفاده از تکنولوژی‌هایی در راستای تولید فولاد سبز را در سال‌های آتی آشکار می‌کند.
دکتر رضا بهاالدینی با تأکید به اینکه فولاد سبز در اصطلاح فولادی است که با روشی تولید شود که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای بسیار کمی داشته باشد، اذعان داشت: با توجه به افزایش روزافزون تقاضای فولاد در بازارهای جهانی، تولید این فلز در کشورهایی مانند چین، هند، ایران و سایر کشورهای فعال در این حوزه رو به افزایش است. از طرف دیگر تأمین انرژی برای صنعت فولاد با توجه به غیر قابل تجدید بودن منابع انرژی فسیلی می‌تواند یکی از چالش‌های مهم پیش روی این صنعت باشد.
وی با بیان اینکه شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر در مسیر همگامی با محیط زیست است، افزود: این شرکت در تلاش است با استفاده از روش های میدرکس پایه هیدروژن، تولید آهن مذاب به روش الکترولیز و تکنولوژی فلش سعی کرده است آلایندگی ها و مضرات تولید رو به حداقل برساند و گام بزرگی در زمینه فولاد سبز بردارد.
